Tekoşer Qoser yoldaş evin tek erkek çocuğu olarak doğup büyüdüğü Qoser (Kızıltepe) çevresinde bu nedenden ileri geliyor olacak ki biraz rahat yetişmişti. Ailesi onu yitirmemek için elindeki kısıtlı tüm olanakları sunmuştu. Özellikle babası parti örgütlülüğünden uzak tutmaya çok çabalıyordu ama Kızıltepe gibi bir yerde bunu yapması son derece zordu.
Tekoşer arkadaş çok bilinçli olmasa da partiyi tanıdıkça etkinliklerde yer almaya başladı. Onunla gençlik eylemlerinin yoğunlaştığı bir dönemde tanıştık. İllegal eylemlerdi. Polislerle çatışıyorduk. Bir katılım isteği vardı. Sisteme karşı kin ve öfkesi çok fazlaydı. Örgütü pek tanıdığı söylenemezdi. Barış çadırı eylemlerinin gerçekleştiği günlerde başlayan tanışıklığımız şehit düştüğü zamandan bir süre öncesine kadar sürdü diyebilirim.
Roni Sozdar yoldaşın cenazesi gelmişti. Tekoşer arkadaş cenazenin karşılanması sırasında eylem yapılması konusunda çok istekliydi. Bu olay ve sonraki gelişmeler Tekoşer arkadaşın gerilla saflarına katılım kararı almasında belirleyici rol oynadı diyebilirim. Sağlam bir katılım kararı geliştirdi. Ailesi ona katılmaması için türlü dayatmalarda bulunsa da bunlar yararsızdı. Beş kişilik bir grup biçiminde örgütlenerek gerilla olmaya karar verdik.
Amed’e gittik. Oradaki gerilla arkadaşları zorlanmadan bulduk. Özellikle Tekoşer arkadaş çok sevinmişti. Gerillaya dönük sevgisi ve sempatisi çok yüksekti. Daha önce de arkadaşları videolarda, resimlerde görmüştü. Çok merak ediyordu.
Ape Musa alanında katılım yaptık. Orada bir gün kaldıktan sonra düzenlememiz Erzurum alanına oldu. Mahir arkadaşın yanına gittik. Mahir arkadaş onu yanında telsiz muhabere görevi yürütmek üzere tuttu. Benim başka bir arkadaşla düzenlememiz Pülümür’e olmuştu. Ayrılırken çok farklı hislere kapılmıştı. Acaba birbirimizi bir daha görebilecek miyiz diye endişeleniyorduk. Birbirimizden hatır istedik ve ayrıldık.
Ondan bazen haberler alabiliyorduk. Yanından gelen arkadaşlar fotoğrafını getirmişti. Tekoşer arkadaş fotoğrafın arkasına bana dönük bir şeyler yazmıştı. Çok moral almıştım. Hal hatırımı da sormuştu arkadaşlara. Arkadaşlar onu pratik açıdan değerlendirdiklerinde oldukça olumlu söz ettiler. Tekoşer arkadaşın görevlerde çok atik olduğunu söylemişlerdi. Yoğunlaşmasının iyi düzeyde olduğunu belirttiler. Daha fazla sorumluluk bilincine sahip olmuştu. Bir ölçü sahibiydi. Sistem yaşamının etkilerini tamamen üzerinden atmıştı. Böyle anlattılar.
Yaklaşık iki buçuk ay sonra benim düzenlemem Dersim’e oldu. Gitmeden Tekoşer arkadaşı görmek istiyordum. Ama göremedim. Bana yine fotoğraflar göndermişti. Görme istemim gerçekleşmedi. Erzurum’dan çıkıp Dersim’e giderken ona iletilmek üzere bir fotoğraf bıraktım arkadaşlara. Önderliğin bir fotoğrafıydı. Daha sonra ondan uzun bir süre haber alamadım.
Dersim’de kışın Ali Boğazı’nda kalmıştım. Erzurum’dan gelen arkadaşları görmeyi çok istiyordum. Sonbahar öncesinde Erzurum’dan Ali Boğazı’na gelen bir gruba Tekoşer arkadaşı sordum. Tekoşer arkadaşın düzenlemesinin pratik alanlarda görev yürüten bir time olduğunu söylediklerinde çok mutlu oldum, moral aldım. O kışın Erzurum’un değişik bölgelerinde birçok arkadaş şehit düştü. Komutada yer alan arkadaşlar da vardı şehit düşen arkadaşların arasında. Küçük eksikliklerden kaynaklı olarak şehadetler olmuştu. Çoğu çatışma kış kamplarında yaşanmıştı. Şehit düşen yoldaşlar arasında Erzurum eyalet komutanı Mahir arkadaş da bulunuyordu. Bunlar bizi oldukça etkiledi. Yanı sıra kin ve öfkemizin daha da bilenmesine yol açtı.
Tekoşer arkadaşın şehit düştüğünü pratiğe çıktığımızda duydum. Çok farklı hayal ve amaçları vardı. Ben düşman tarafından gerçekleştirilen bir baskın sonucu şehit düştüğünü düşünmüştüm ama öyle olmamıştı. Kışın arkadaşlar eğitim görürler. Kışın bittiği ve eğitimin sonlarına geldikleri bir gün Tekoşer askeri malzemelerini temizlemek için bir köşeye çekilir. Kirlenmiş bombasını da temizlemek ister. Bir anlık dalgınlıktan bombanın emniyet pimini çekince bomba elinde patlar. İki dakikalık bir can çekişmenin ardından Tekoşer arkadaş yaşama gözlerini yumar ve ölümsüzler kervanına katılır.
Tüm yoğunlaşmaları pratiğe çıkmaya dönük olan ve hazırlıklarını tamamlamış yoldaşları bu durumdan çok etkilenirler. Hatta bazıları bu durumu kaldıramaz. Ben de onu bir daha görememenin acısını yüreğime gömdüm.
Gerçekten de fedakâr bir arkadaştı. Kendi gerçekliğini ve Kürt gerçekliğini biliyordu. Düşmana karşı savaşmayı gerçekten de çok istiyordu. Amaçları ve hayalleri vardı. İyi, güzel yanları oldukça fazlaydı. Anısını yaşatmak için mücadeleye daha fazla sarılacağız.

Mücadele Yoldaşı
Şoreş Botan