“Zaman yaşanılanları unutturmaz. Dağda yaşananlar ise zamanla demlenir, çoğalır ve büyür.

Dağlı anılar, yüreğimizin en dibinde, daima kendisini diri tutan yanımız... Çünkü gerçek ile yüreğimizin tanıştığı mekân, dağ... Yüreğin unutamadığı tek gerçek, dağlı anılar...

Dağ, hep insana bir umut bahşeder. Sonsuz bir yalnızlık ve sessizliktir dağ yaşamı. Soyluluğunda gizler hep öteki yüzünü... Öteki yüzü toprak kadar sessiz, okyanus gibi derin ve bilgedir. Kürt, dağın yalnızlığında ve sessizliğinde kendini yaratan bir halktır.

Memleketimizde çocuklar dağın öteki yüzünün sevdasıyla büyür, öyle büyüdük. Dağ düşlerimiz, yeni bir yolculuk... Öyle çıktık yollara...

Dağ bir yol,

Yol bir çağrı,

Çağrı yüreğe düşmüş cemre, düşlerin gerçekleşmesi...

Yüreğimize dar gelen düşlerimizi bir tek dağın öteki yüzünde yaydık evrene... İnsanla öyle buluştuk. Kendimizi, düşlerimizin gerçekleştiği kadar gerçekleştirdik. Gerçekleştikçe güzelleştik, gerçekleştiremediklerimizse boynumuza bir günah gibi dolanır... lakin yaşam gerekçemiz olanlardır...

Sınırlar dağlarda aşılır. İnsanın kendi sınırını aşıp, sevdaya ve güzelleşmeye ulaştığı yerdir dağ. Uzun dağ yolları ve yılları kat ettik. Çok şey değişti, düşlerimiz büyüdü, yüreğimiz genişledi. Biz değiştik, yollar değişti, çağrılar çoğaldı, yüreklere yıldızlardan patikalar kuruldu. Lakin bir tek şey değişmedi, o da gidenlerin bıraktıkları... “ diyor bir şair.

Dağların dağ yürekli bir sevdası da 2009 yılında genç bir fidan olarak dağa çıkan Yılmaz yani Renas yoldaşımızın öyküsüdür. Bir müddet Amed eyaletinde kalan Yılmaz yoldaş, ardından Şehit Sinan bölgesi diye isimlendirdiğimiz Genç alanına düzenlenmesi yapılmıştı.

Kürdistanlı gençler yüreklerinde bir kere mücadele sevgisi yeşermişse saygılı olurlar, mütevazi olurlar, sıcakkanlı olurlar. Ve bu duruşlarıyla dağlara çıktıklarında yoldaşları, yani onlara göre eski olan gerillalar tarafından sevilirler. Hele bir de söz konusu bu yeni olanın ismi Yılmaz ise, kişilik olarak oldukça sempatik ise bu sevgi ve saygı daha fazla da gelişecektir.

Yılmaz yoldaş, dağa gelirken yoldaşları ona şehit Yılmaz yoldaşın ismini vereceklerdir. Ancak o Kürtçe bir isim düşlemiştir. Renas gibi yani yol bilen manasında. Ancak şehide saygıdan dolayı ise Yılmaz ismine dokunmadan taşır.

Yılmaz yoldaş erkenden dağa adapte olan gençlerden. Her gelen bir genç yaklaşık 6 ay adaptasyon sorunu yaşar. Ancak o bu sorunu yaşamadan hızla pratiğe adım atan bir gençtir. Muhtemelen ailesinin yurtsever oluşundan olmalıdır ki mücadeleye uzak değildir. Mücadeleyi tanıdığı içinde gerillanın zorluklarına hazırlıklı gelmiştir. Ve de gelir gelmez sanki yılların gerillasıymış gibi izlenim vererek tüm yoldaşlarla sıcak ilişkiler içerisinde olur. Ortamla uyumu iyi yakalamıştır. Birde genç yaşına rağmen çok olgun bir genç olması, onun daha fazla göze batmasına yol açmıştır.

Kişilik olarak emekle haşır neşirdi. İş yaparken severek yapan, yaptığı işi temiz yapan, bir nevi durmayı sevmeyen sürekli akan bir gençti. Emektar, pratikçi bir arkadaştır. Pratikte hep önde olmayı, her işte emeğinin olmasını istiyordu. Hep “bu dağlara örgüte faydamız dokunsun diye çıktık” diyerek boş durmayı sevmediğini herkese hissettiren bir gençti.  

Kış sürecinde biraz sessizleşmişti. İçine kapanmıştı. Daha sonra baharla görüldü ki, yerinde durmayı bilmeyen bu genç hareketsizlikte zorlanıyor, içine kapanıyordu. Kışın durgun ve sessiz olan Yılmaz arkadaş, baharla beraber kamptan çıkmasıyla onun için adeta bayram olmuştu. Gül gibi açılarak herkesi şaşırtan bir değişim yaşaması, kendisine yeni bir renk gelmesi, canlılığı coşkusu, yaşama yeni bir renk katmıştı. Duyarlı, disipline önem veren kısacası bir gerillanın sahip olması gereken birçok özelliği baharla birlikte gün yüzüne çıkmıştı.

Hele bir de araziye hakimiyeti yok muydu? Yeni olmasına karşılık araziyi tanıması çok dikkat çekmişti. Bir yeri bir sefer görmesi yeterli oluyordu. Bir de halkla ilişkileri çok güçlü olarak öne çıkıyordu. Birçok yoldaşın tutuk olmasına karşın o halkla çok rahat iletişim sağlayan bir militandı.

Hep Rênas Yılmaz Amed olarak tanınmak isterdi. Yukarıda da belirttiğimiz gibi isminin Yılmaz olması, bunun da Türkçe bir isim olması hep onu rahatsız ederdi. Buna rağmen ilk katıldığı yerde bu isim aldığı içinde değiştirmekte istemiyordu. İlk günlerin anısına onun için isminin başına Kürtçe bir isim takmak istiyordu. Kendi toplumsal gerçeğiyle yaşamak istiyordu.

Bingöl’ ün Genç ilçesine bağlı Bavan tepesine yapılan baskın eyleminde erkenden şehitler kervanına katılarak aramızda ayrıldı.

“Umut bağladım umudunca

İyi dileklerde bulunarak

Sonu olmayan zamanlarda

Hep seni arar dururum

Yarınların sonsuzluğunda

Yürek yakan bakışlarında

Hazin ve ayrılığın acısı mevcut

Bekleyeceğim yarınları

Güneşin sıcaklığını…

Rênas Yılmaz AMED arkadaşın anısına.

Devrimci Selam ve Saygılar.

Kod Adı: Yılmaz (Renas) Amed

Adı Soyadı: Ömer Atahan

Şahadet Tarihi Ve Yeri: 14 Haziran 2010 Bingöl Genç