Henüz öğrenciyken Halep’te 1988 yılında partiyi tanıdım. 92 yılında da partiye katıldım. 1994 sonlarında savaş alanına geldim. Haftanin, Kandil, Zap, Xınere, Xakurke, Metina alanlarında kaldım yaklaşık olarak on iki yıl geçti. Gerçekten de zorlu süreçlerdi ve örgüt için tarihi yıllardı, elbette benim için de tarihi yıllardı. Ne bir kere daha geri gelir ne de tekrar yaşanabilir. Gerçekten güçlü gelişmeler de yaşandı ama bunun yanında zorlu süreçler de yaşandı. Savaşın en yoğun olduğu süreçlerin içindeydim. Bu kadar yıl nasıl geçti bilmiyorum. Ben de bundan çok büyük güç aldım onla yaşadığım değişimle. Gerçekten bu kadar yıl içerisinde çok büyük tecrübeler de aldım. Belki bir ömürdü ama güzellikleri de çoktu bunun yanında zorlukları da vardı. Sonuçta aşıldı bunlar. Belki en sonunda istemlerimize de kavuştuk ama Kuze’ye gidiyorum.
Yarının bize neler sakladığını ya da nelerle karşılaşacağı bilemiyorum. Ama gerçekten de büyük bir güven duygusu var, hem örgütten aldığım güvenle özellikle, eğitimlerden aldığımız bir güç de var. Ayrıca şimdiye kadar edindiğim tecrübeler benim için bir temel oldular. Nereye gidersem gideyim orada çalışmalara katılabilirim, çalışabilirim. Bu geçen yıllardan hem askeri hem siyasi hem de pratik anlamda özellikle de savaş anlamında büyük tecrübeler edinildi. Bu süreçlerde neler olabileceğini insan tam kestirmese bile ben kendimi her şeye hazır hissediyorum. Her hamleye ve her adıma kendimi hazır hissediyorum.
Belki insanın içinde birçok şey vardır ama insan bunları sözle dile getiremeyebilir. İnsan her şeyi geride bırakırken… sadece şunları söyleyebilirim, bu serhıldanlar, 2005 şehitleri ve partinin bugüne kadar ki şehitlerine sahip çıkabilelim, onların yolunda yürüyelim. Her gün baskı ve zulüm altında olan halkıma bu gidişim bir moral, bir güç ve cevap olmaya çalışacağım. Ben inanıyorum ki bu halk sonuna kadar bize sahip çıkacaktır. Madem ki böyle bir halka sahibiz yüz kez de bu halka canımızı versek azdır. Böylesi büyük bir direnişe sahip bir halka neyi versek de azdır, eksiktir.
Binevş Rubarî
Şehit Binevş Rubari arkadaşın Kuzey’e-Dersim giderken tuttuğu günlüklerinden...