Ben Savaşı Ve Kendimi Botan’da Tanıdım

Botan da sekiz yıl gerillacılık yapan Dicle Amed, Botana ilk gidişindeki heyecanını ve oraya olan bağlılığını şu sözlerle anlatıyor. 1984 yılında atılan ilk kurşunla tüm Kürdistanı karanlık bir uykudan uyandıran Agîtlerin, Azimelerin (Mihriban Saran) mekânı olan Botan’da ilk pratiğini yaşayan Dicle Amed sekiz yıl Botan’da pratik yürütür. Botan’ın dağlarına, ovalarına, insanlarına ve direnişine olan hayranlığını şu sözlerle dile getirir:

Kadın ordulaşmasında Botan alanının bizim için ayrı bir yeri vardır. Ben 8 yıl Botan alanında kaldım.  Savaşı Botan’da tanıdım. Bir kadın gerilla olarak ne kadar gücüm olduğunu, düşmana karşı savaşımı ve ne kadar güç getirdiğimi, bir kadın gerilla olarak ne kadar öncülük rolünü oynayabilirim? sorularıyla Botan yolculuğum başladı. Gittiğimiz dönem yoğun bir savaş süreciydi. Her şeyi anı anına öğrenmek gerekiyordu.  Ancak öyle bir yoldaşlık bağlılığı vardı ki Botan’da ne olursa olsun her şeye katlanmanı sağlıyor. Omuz omuza savaşıyorsun, kendini yoldaşın için ona bir şey olmasın diye korkusuzca ona gelen merminin önüne atabiliyorsun. Dünyanın hiçbir yerinde böylesi bir yoldaşlık duygusu ve bağlılığın olduğunu sanmıyorum.

Önderliğin çıkışı biz kadınlar için yeni bir doğuşu ifade ediyor. Büyük bir devrimdir. Çünkü sistem toplumda, kadında ne duygu ne düşünce bırakmıştı. Böyle bir felsefeyle, bu ortamda, dağlarda kendini tanıyorsun. Sen kimsin, nesin, düşüncelerini kim almış, ruhunu kim almış? Bundan sonra bir kadın olarak nasıl mücadele yürüteceksin, sisteme karşı yürüteceğin mücadele nasıl olacak? Önderliğin düşünceleri ve ideolojisi bizlere büyük bir aydınlık getirdi. Mücadele etme gücü verdi. Yüzyıllar önce kadından çalınan savaş ruhu ve iradesini bize geri kazandırdı. Reber Apo’nun yılladır kadınlar için verdiği mücadelenin, emeğin tarifi yapılamaz.

Yoldaşlarım Yanımdaydı

Botan coğrafyasını tanıdıktan sonra kendimi anne kucağındaymış gibi hissettim her zaman. Bir tarafı büyük İskender’in geçemediği Kato dağları, bir tarafı Herekola pira, yüksekliğiyle tek başına dünyaya meydan okuyor, diğer tarafı Cudi, direniş kalesi olan Gabar, ortasında da okyanus gibi ormanıyla Besta! işte bu güzelliklerin toplamı PKK yoldaşlığıyla bütünleşince Botan dağlarında yaşamak, mücadele vermek çok ayrı bir şey.  Reber Apo’nun felsefesiyle derinleşince insan kendisini daha iyi tanıyor, daha da güçleniyor. Savaş taktiklerinde kendini geliştirirsen, coğrafyayı tanırsan her şeyi yapabilecek güçtesin demektir. Botan, bir anneyi kucaklamak gibi…  En ağır koşullarda ve savaş dönemlerinde yoldaşlarımız bizi korudu. Aslında yoldaşının senin için kendisini feda etmesi tarifi olmayan bir şeydir. Bu sistemde olmayan bir şeydir ve bütün bunlar insanı etkiliyor. Bu da dağlarda büyük bir bağlılık yaratıyor, diyen gerilla Dicle, kadın ordulaşmasında yer alan kadın gerillaların Botan’da Faşist Türk devletine karşı verdikleri destansı mücadeleyi ve Botan halkının hafızasında derin izler bırakan direnişleri hakkında şunları belirtiyor:

Kadın Ordulaşmasının İlk Mekanı: Botan

Belki biz kadın ordulaşmasının ilk dönemlerini görmedik ama Botan’da kadın ordusunun militanlarıyla aynı patikalarda yürüdük, aynı ağaçlara sırtımızı dayadık, aynı yerlerden su içtik ve her nefeste o dönemin ruhunu içimize çektik.  O dönemlerin mirası hala çok canlı Botan’da. Kadın ordulaşmasının Botan’da çok ayrı bir yeri vardır. Heval Rahime, Heval Nujin, Heval Sorxwin, Heval Yıldız, Heval Çicek Kiçi başta olmak üzere binlerce kadın militan Botan’da çok büyük emek verdiler, mücadele yürüttüler. Heval Çiçek en zorlu dönemlerde ön saflarda yer alan, savaşan ve savaşını başarıya taşıyan öncü bir kadın gerilladır. Onun perspektifleriyle kadın arkadaşlar çok büyük mücadeleler yürütmüşlerdir. Yine Heval Rahime Botan halkının gönlünde taht kurmuş ve şehadetinden sonra mezarı adeta ziyaret yerine çevrilmiştir. 

Botan halkı, kendine güveni olan ve yurtseverliği çok derinden yaşayan bir halk gerçekliğidir. Örneğin bir çatışma yaşansa Botan halkı o yere akar ve tüm saldırılara rağmen, yardımını esirgemez gerillasını sahiplenir. Botan halkı Cizre’de şehit olan Heval Berivan’ı nasıl sahiplendiyse şehir savaşlarında da gerillasını aynı şekilde sahiplenmiştir, diyen gerilla Dicle, Botan bir mıknatıs gibi herkesi kendisine çekiyor. İçinden çıkman mümkün değil. Orada kalıpta Botan’ın hakikatiyle buluşmamak mümkün değil. Botan’ın özünde insanı kendisiyle çabuk buluşturan bir özelliği var.

Kod Adı: Dicle Amed
Adı Soyadı: Canan Çelik
Doğum Yeri: Amed
Anne - Baba Adı: Latife - Hüsnü
Şehadet Tarihi ve Yeri: 8 Haziran 2019 / Dersim