Şehit Ruken Kato-Gülsin Özdemir Yoldaşın Günlüklerinden
Anladıkça özgürleşiyorum ama daha çok zorlanıyorum çünkü özgürleşmek ağır bedel istiyor. Ortadoğu kültüründe büyümek, tarihinden uzak, tarihini bilmeden yaşamak ve tarihin neresinde olduğunu bilmemek, bir Kürt olarak acı ve zorlayıcı bir durum. Önder Apo’yu ve tarih bilincini tanımadan önce tarihi bir toplumun geçmişteki olay ve olguların kendisinden sonraki nesillere aktarmak ona göre geçmişte yaşanılanı yeniden canlandırmak olarak ele alıyordum ve tarihe çok dar bakıyordum. Gördüğüm tek tarih eğitimi düşmanca, kindar ve sadece kendisini tarihe koyan, kendisinin dışında tüm halkları yok sayan Türk devlet sistem okullarında idi.
Tarihin evrensel ve bütünsel bir olgu olduğun anlayabilmem için binyıllardır varlığımızı yüce dağlarımız sayesinde koruduğumuz ve bugün Önder Apo’nun militanlarına ev sahipliği yapan Kürdistan dağlarıdır. Bu dağlarda olmanın bana vermiş olduğu mutluluğu anlatamam...
Özgürlük dağlarına gelmeden önce gözlerim acaba kapalı mıydı diye soruyorum kendime. Kapitalist modernite sisteminde kadının ezildiğini ve sistemin kadının üzerinde yarattığı tahribatları, bu tahribatların nasıl kadın üzerinde olumsuz etki yarattığını yeni yeni anlıyorum. Anladıkça daha çok zorlanıyorum. Önder Apo, ‘anlamak özgürleşmektir’ diyor ve ben anladıkça özgürleştiğimi hissediyorum ve özgürleşmek öyle kolay bir mesele değil yakıcı, acı yanları da büyük.
Kadın özgürlük hareketi-çizgisi ekmek su kadar yaşamsal ve temel bir ihtiyaç. Ve kadının yaşayabilmesi için bu temel ihtiyaçlara gereksinimi var. Ekmek aslanın ağzında. Fakat tanrıça özünü kadının tekrar yakayabilmesi için kendi cevher ve hakikatimize ulaşabilmek için kadın özgürlük çizgisinde yürümek, onlara layık olabilmek için sürekli bir çaba içinde olmam gerektiğinin farkındayım.
Bir kadın olarak Kürdistan devriminin inşa militanı olacağım. Bunun için önümdeki tüm engelleri kaldıracağım. Ardılı olduğum şehitlerin izinde kendimi tamamlayarak yürüyeceğim.
Ruken Kato-Cilo
5 Ağustos 2014