Yoldaşlık Anlamında Yaşamak
Azad arkadaş parti saflarına 2002 yılında katılmış, Urfa Suruçlu bir arkadaştı. Yurtsever, geçmişten beri partiyle ilişkili bir aileden geliyordu. Onu, 2007 yılında Ana Karargâh’ta kaldığım süreçte tanıdım. Düzenlemesi yapılacağı için gelmişti, bir süre kaldı. Bazı sağlık sorunları olsa da gerilla yaşamına özgü bir duruş kazanmış, ölçü edinmişti.
Azad arkadaşın bir ayağı kısa olduğundan yürümekte ve hareket etmede bazı zorluklar çekmekteydi. Yine de bunu önüne engel olarak koyduğunu kimse görmemiştir. Aksine yaşamda öncülük ederken, ön cephelere gitmek için öneri geliştirip dururdu. Önderlik düşünceleriyle yatıp kalktığından engel tanımazdı.
Sıradan yoldaşlığa değil ölçülere dayalı yoldaşlığa göre yaşardı.
Esas aldığı ölçüler Haki Karer gibi ilk öncü kadrolarımızın oturttuğu ölçülerdi. “Yoldaşlık olacaksa Apocu çizgi ilkelerine göre olmalı.” derdi hep. Anlamsız, sıradan ilişkilerle insanın da anlamsızlaşacağının bilincindeydi. Ona göre PKK giysilerini giyip silahını kuşanan insan sıradan insan olmamalıydı. Onun ağırlığının ayırdına varmalıydı. Tüm bunlarla hayallerini biz yoldaşlarına açıkça yansıtırdı.
Bir süre sonra ben oradan ayrılarak eğitime gittim. Azad arkadaş ise orada kaldı. 2012 yılı hamle sürecinde Zağros alanına geçtim. Orada Azad arkadaşın şahadet haberini duydum. Halk örgütleme çalışmaları yapıyormuş. Düşmanla çıkan bir çatışmada şehit olmuş. Büyük direnmiş, düşmana ağır kayıplar vermiş. Daha sonra ikizinin de şehit düştüğünü duymamın etkisi daha farklı oldu. Sanki biri olmadan diğeri yaşayamıyordu.
Bize düşen onun hayallerini, özgürlük düşünceleri temelinde yerine getirerek ilerletmektir. Mücadele yoldaşları olarak hayallerini yerine getirmenin sözü veriyoruz.
Mücadele Yoldaşları