Yeryüzüne Konmuş Bir Melek
Suriye’nin Halep kentinde doğup büyüyen Serfiraz yoldaş, başka binlercesi gibi bu tarihi metropole göç edip yerleşmiş Efrîn’li bir ailenin sekiz çocuğundan biri. Akdeniz’e bir adım ötedeki güzellikleriyle, çalışkan, saf, temiz insanları ve Kürt özgürlük mücadelesinde verdiği bedellerin sınırsızlığında başı dik, güzel Efrîn kentinin al yanaklı çocuğu.
Çokça örneğine rastlandığı gibi ailesinde partiye katılımlar yoğundur, şehadetler yaşanmıştır. Bunların üstüne bir de Önder Apo’nun tutsak düşmesini eklenince Serfiraz arkadaşın da gerilla saflarına katılmak dışında yapabileceği fazla bir şey yoktur. Çünkü ona göre tutsaklık bir halk için en büyük onursuzluktur ve Önder Apo’nun tutsak düşmesi Kürt kimliğinin esir edilmesinden başka bir anlam taşımaz.
Serfiraz arkadaşı gerilla saflarına katıldığında tanıdığı ilk gerillalar arasında sayan ve hafızasında güzel özellikleriyle yer edinmiş bir yoldaş olarak kalacağına vurgu yapan bir yoldaşı onun kişiliğine ve komuta özelliklerine değinmeden geçmiyor:
“Serfiraz arkadaştan bahsettiğimiz zaman insanın aklına militanlık özellikleri gelir. Dağda ilk tanıdığım gerillalardan biridir. Daha önce çalışmalarda kaldığım için çok arkadaşla tanışmıştım. Yeni savaşçı eğitimindeyken takım komutanımızdı. Ondaki fedakârlık, yaşama kattığı o güç ilgiye değerdi. İnsan onun karşısında kendisini mahcup hissederdi.
Bize parti saflarına neden katıldığından söz ederdi. Önderliğe yapılan komplo yılında dayısının şahadeti de yaşanmıştı ve bu nedenle katılmıştı. Dayısının adını almış, bu şekilde parti yaşamıyla arasında kopmaz bir bağ kurarak en iyi biçimde layık olmayı hedeflemişti.
Serfiraz arkadaşı yıllarca hasretini çektikten sonra gittiği kuzey alanlarında ilk karşılayanlardan olan bir başka yoldaşı, diğerlerinin anlatımlarını daha da zenginleştirecek şeyler söylüyor:
“Serfiraz arkadaşla Amanos alanında tanıştık. 2010 yılında bizim kaldığımız yere geçmişlerdi. Doğal olarak grup geldiğinde herkes birbirini sorar, sohbetler gelişir. Ama Serfiraz arkadaşın bir özelliği vardı ki siz gidip onunla konuşmasanız o sizinle, sizi tanımıyorsa konuşmazdı. Yaralanmış olduğundan dolayı arkadaşlar, onun pratik alanlara geçmesini istemezler. Ama Abbas arkadaşın yaptığı bir toplantıda “Kuzeye gitmesi gerekenlerden birisi de benim” der. Onu Amanos alanına getiren işte bu ısrarı olmuştu.
Birçok arkadaşın “Hepimiz şehit düşseydik de o şehit düşmeseydi” dediğini kendi kulaklarımla duydum. Sahiden o melek gibi bir insandı. Çok temiz bir insandı, apayrı bir yoldaşlık anlayışına sahipti. Onu tanımlarken onun kişiliğini anlatmaya en yakın kavram olarak melek kavramını kullanacak olursam, onu ‘yeryüzüne konmuş bir melek’ olarak tanımlama gereksinimi duyuyorum. Çoğu zaman arkadaşlar onu eleştirmekten utandıklarını ifade ederlerdi. Onun tüm yönlerini örnek almayı düşünürsek yüzde yüz isabetli davranmış oluruz.
Serfiraz arkadaşı, fiziksel zorluklarına rağmen öylesi zor alanda tutan o ruh ve iradeydi. Onun bu yapısı fazla söze de gerek bırakmıyor aslında, ancak anlam verebiliriz. Öyle arkadaşlarla yaşamı paylaşmak güzeldi. Bende çok güzel anılar bıraktı. Ve bizler de kişiliği, özellikleriyle onun yürümek istediği yolda her zaman yürümek istiyoruz.
Anıları yolumuzu aydınlatan bir meşaledir.”
Mücadele Yoldaşı