Berçem - Remziye Ömer Yoldaşı Saygıyla Anıyoruz

    

“YENİLMEMELİYİM”

                                                                                                                                                                                                                                                                                                Evet, Berçem yoldaş, seçkin bir insan olarak özgürlük mücadelesinde yerini almayı her zaman bilmiştir. Onunla kalan bir yoldaşı Berçem Armanç yoldaşı anlatırken zorlanarak anlatıyor. Söylediklerini değiştirmeden buraya alarak Berçem yoldaşı anlatmayı esas alacağız:

“Uzun bir süre Berçem arkadaşla birlikte kaldım. Berçem arkadaşı anlatabilmek çok zor. Bizler için şehit yoldaşlarımızı anlatmak her zaman zordur. Hele bir de sizin şehit düşen yoldaşla birlikte paylaşımlarınız olmuşsa, onunla alıp vermişseniz o zaman bu zorluk biraz daha artar, hatta katlayarak artar. Kaldı ki bizim için şehitler doğru bağlılık gerekçesidir. Onların yolunu takip ederek onlarla buluşmanın gerekçeleridir. Böyle olunca her şehide dönük söyleyeceklerimiz bizi bağlayan ve sorumlu kılan bir gerçeklik oluyor.

Berçem arkadaşla Xakurke’de aynı bölükte kalmıştım. Berçem yoldaş, uzun süre Önderliğin yanında kalan bir kadın olarak her zaman, tekrardan Önderliği görme umuduyla yaşıyordu. İnsan onu gördüğünde bir kadın olarak iradeyi, gücü, PKK militanlığını görüyor ve kadın olmanın gururunu yaşıyordu. Gerçekten de Berçem yoldaş insana kadın olmanın gururunu yaşatıyordu. Belirttiğim gibi Berçem yoldaşın tüm özlemi Önderliğe kavuşmaktı. Onu yeniden görmekti. Onun yaşam gerekçesi biraz da Önderlik olmuştu.

Dirbesiye’li bir arkadaştı. 1 yıl Önderlikle kalmıştı. Önderliğin eğitimini almıştı. Harekete katıldığında Önderliğin ona verdiği emeğe layık olabilme sözünü vererek dağlara gelmişti. Gerçekten de Berçem arkadaş, Önderlik gerçeğiyle yaşıyordu. Yaşam içerisinde onu gördüğünüzde ya da onunla yaşadığınızda “nasıl yaşamalı?” sorusuna insan daha rahat cevap verebiliyordu.  Nasıl yaşanacağını biliyordu. Her saat, her an Önderlikle yaşıyordu. “Önderliğe verdiğim söze sahip çıkmalıyım” diyerek adeta sözünü her gün yeniden yeniden veriyor ve tazeliyordu. Bu söz vermeyi siz onun canlı duruşunda hissediyordunuz.  

İnsan şehitleri değerlendirdiğinde Önderlik gerçeği bir kez daha açığa çıkıyor, her ölüm kendisiyle yaşamı yeniden yaratıyordu. Berçem arkadaş yaşama aşk coşkusunda bağlıydı. Önderliğin tarzını kendi kişiliğinde oturtmak için büyük emek sarf ediyordu. Sadece bu gerçekliğe ulaşmak için emek sarf etmiyordu, onunla buluşmanın adımlarını pratikte gün be gün attığını siz görürdünüz.

Berçem yoldaşta gördüğüm başka bir özellik ise, bir arkadaşla alıp verdiğinde çok büyük bir emek ve çaba harcardı. Onda emek, insanı yaratan tek gerçeklikti. Emek olmadan insan yaratılamazdı. Emek olmadan Önderlik olmazdı. Onun için Önderlik emek demekti. Emek ise gönülden verilmişse sevgi olurdu. Sevgi ise en büyük yaratıcının kendisiydi. Bundandır ki Önderlik yaratan, insana biçim verendi.

Berçem yoldaş, bir de tam asi bir Kürt kadınıydı. Direnişçi özellikleri öndeydi. Öyle ki ona “asi Kürt kadını” demek ya da “asi bir gerilla” demek her zaman doğru söylenmiş olurdu. Hiçbir zaman yenilgiyi kabul etmezdi. “Bir oyunda bile yenilmemeliyim. Önderlik tarzında bu vardır, yani Önderliğin tarzında yenilgi yoktur” derdi.

Berçem arkadaş kadın özgürlük ideolojisinde kendisine bir kimlik yaratmıştı. Her zaman kaygısız katılırdı. Genele katılımı ve özgün ortama katılımı hesapsızdı. O, her ortamda doğru olanı söyleyerek kadın özgürlük kimliğini savunurdu. Berçem arkadaş bir söz söylediğinde, bir şey yaptığında kendisinde var olan gücün hepsini sergilediğini bilirdiniz. İşte bunlar da Onda var olan ve kendisinde yarattığı kişilik ve kimlikti.

Xakurke’de takım komutanıydı. Her zaman gençliği korurdu. Genç arkadaşlarla genç, daha olgun arkadaşlarla olgundu. Bu duygu ve heyecanını her zaman açığa çıkarır ve doludizgin bu ruhla yaşardı.  

Uzun bir süre Berçem arkadaşı görmedim. Alan değiştirmiştik. En son onu Qendîl’de gördüm. Berçem yoldaş yaşamı ifade ediyordu. Birbirimizden ayrıldığımızda sanki ben onu bir daha görmeyecekmişim gibi hissediyordum. Her zaman kuzeye gitmek istiyordu.  Ama biraz fiziki zorlanmaları da vardı. Fiziki koşulları kuzey için çok da elverişli sayılmazdı. Ancak Önderlik “bana bağlı olanlar kuzeye gitsin” demişti. Bunun için yönü hep kuzeye dönüktü. Berçem arkadaş “ben kuzeye gitmeliyim, orada daha aktif bir mücadele yürütmeliyim” diye ısrar ediyordu. Ancak örgüt yönetimi buna izin vermedi, veremezdi de. Berçem yoldaş Mahsum Korkmaz Akademisi devresi ardından Zagros eyaletine düzenlenmişti. Akademi’de kurul üyesiydi. Önemli tecrübeler edinmişti. Ve öyle pratiğe yönünü vermişti.

Durumunun iyi olduğunu duyuyorduk. Hep Cilo ve Çarçela’ya gitmek istediğini de duyuyorduk. Çok moralli bir katılımı vardı. Partiden aldıklarını yanındaki yoldaşlara aktarmak için kendisini yoğun katıyordu. Yine Zagroslarda aktif eylemlilik için çalışmalarda yer alıyordu. Berçem yoldaş, 6 ağustos 2010 yılında Depîn’de, Dola Helelê’de, Şemzînan tarafında bir köyde 3 yoldaşıyla birlikte şehitler kervanına katılmıştı.

Ben şahadetini duyduğumda çok etkilendim. Savaş gerçekliğini biliyoruz, buna yabancılığımız yoktur. Düşman çok acımasız, çok vahşice saldırıyor. Ancak yine de Berçem yoldaş gibi bir yoldaşın içimizde bir yıldız misali kayması insanın duygu dünyasını da çok zorluyor. Berçem yoldaş her zaman Zîlan arkadaşın yolunda doğru bir şekilde yaşamak için tüm gücüyle çalıştı. Önderlik her zaman “Bêrîtan arkadaşın direniş yolunu esas alarak yaşayın, bir kadın gerilla olarak iradeli yaşayın!” diyordu. Berçem yoldaş Önderliğimizin söyledikleri temelinde yaşayarak iyi bir Bêrîtan takipçisi olmuştur.

Yolu her zaman yolumuz olacaktır.”

“Öğrenemedik ne ayrılığı, ne unutulmayı… Binlerce boyut kazanırken ayrılık, kara kurşun, toprak girerken araya, soğuk ölümler kucaklarken bedenlerimizi, yine de beceremedik, bilemedik yoldaş ayrılıklarını…”

Önünde saygıyla eğiliyoruz.

 

Mücadele Arkadaşları

 

Kod Adı: Berçem Armanç
Adı ve soyadı: Remziye Ömer
Doğum yılı ve yeri: 1976 / Dirbêsiyê
Katılım yılı ve yeri: 1995 / Dirbêsiyê
Ana ve baba adı: Bedriye / Mehmet
Şahadet tarihi ve yeri: 6 Ağustos 2010 / Hakkari